การเจริญสัทธินทรีย์สภาวะมีประมาณยิ่ง

การเจริญสัทธินทรีย์

 สภาวะมีประมาณยิ่ง 

 

การเจริญสัทธินทรีย์ (การน้อมใจเชื่อ)  ฉันทะ จึงเกิดขึ้น  

ด้วยอำนาจฉันทะ  ปามุชชะ(ความปราโมทย์) จึงเกิดขึ้น 

ด้วยอำนาจปามุชชะ  ปีติ จึงเกิดขึ้น

ด้วยอำนาจปีติ  ปัสสัทธิ จึงเกิดขึ้น

ด้วยอำนาจปัสสัทธิ  สุข จึงเกิดขึ้น

ด้วยอำนาจสุข  โอภาส จึงเกิดขึ้น 

ด้วยอำนาจโอภาส  ความสังเวช จึงเกิดขึ้น

จิตสังเวชแล้วย่อมตั้งมั่น  ด้วยอำนาจสมาธิ  จิตตั้งมั่นอย่างนั้น  ย่อมประคองไว้ดี

จิตประคองไว้ดีแล้ว  ย่อมวางเฉยดีด้วยอำนาจอุเบกขา 

ด้วยอำนาจอุเบกขา จิตจึงหลุดพ้นจากกิเลสที่มีสภาวะต่างๆ

เพราะจิตหลุดพ้นแล้ว  ธรรมเหล่านั้นจึงมีรสเป็นอย่างเดียวกัน 

ด้วยอำนาจภาวนา  เพราะเป็นธรรมที่เจริญแล้ว  ธรรมเหล่านั้น  จึงหลีกออกจากธรรมนั้น  ไปสู่ธรรมที่ประณีตกว่า  ด้วยอำนาจการหลีกออก บุคคลจึงสละ (กิเลส และขันธ์)ได้  เพราะสละแล้ว  กิเลส และขันธ์จึงดับ  ด้วยอำนาจของความดับ ด้วยอำนาจศรัทธา สัทธินทรีย์จึงมีประมาณยิ่ง