ไม่ยินดีในสิ่งน่ายินดี
บุคคลผู้ไม่ยินดีในสิ่งน่ายินดี ไม่ประกอบในความดูหมิ่น ละเอียดอ่อน มีปฏิภาณ
ไม่ต้องเชื่อใคร
และไม่ต้องคลายกำหนัด
บุคคลใดไม่ต้องเชื่อใคร รู้จักนิพพานที่ปัจจัยปรุงแต่งอะไรไม่ได้ ตัดรอยต่อแห่งการเกิดใหม่ ทำลายโอกาสแห่งการท่องเที่ยวในสงสาร คลายความหวังแล้ว นรชนนั้นแล
เป็นบุรุษสูงสุด
บุคคลเป็นผู้วางเฉย มีสติทุกเมื่อ
ไม่สำคัญว่าเสมอเขา
ไม่สำคัญว่าเลิศกว่าเขา
ไม่สำคัญว่าด้อยกว่าเขาในโลก กิเลสหนาย่อมไม่มีแก่บุคคลนั้น
บุคคลใดไม่มีที่อาศัย ไม่มีตัณหาในภพ หรือวิภพ บุคคลนั้นรู้ธรรม แล้วไม่อาศัย
เราเรียกบุคคลนั้น ผู้ไม่มุ่งหวังในกามทั้งหลายว่า เป็นผู้เข้าไปสงบ บุคคลนั้นไม่มีกิเลสเครื่องร้อยรัด ข้ามตัณหาชื่อว่า วิสัตติกา(ซ่านไป)ได้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น