สัญญา
สัตว์เกิดสมาทานวัตรทั้งหลายเอง ข้องอยู่ในสัญญา (กามสัญญา, พยาบาทสัญญา, วิหิงสาสัญญา และทิฏฐิสัญญา) ย่อมดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ
ส่วนผู้มีความรู้ รู้ธรรมด้วยเวททั้งหลาย
(รู้อริยสัจ 4
ด้วยมรรคญาณ 4 ) แล้ว เป็นผู้มีปัญญาอันไพบูลย์ ย่อมไม่ดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ
บุคคลไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาปกติ ไม่เป็นผู้มีสัญญาโดยสัญญาผิดปกติ เป็นผู้มีสัญญาก็ไม่ใช่ ปราศจากสัญญาก็มิใช่ เมื่อบุคคลดำเนินอยู่อย่างนี้ รูปจึงไม่มี
เพราะส่วนแห่งธรรมเป็นเครื่องเนิ่นช้า
มีต้นเหตุมาจากสัญญา
ภิกษุพึงขจัดบาปธรรมทั้งปวง ที่เป็นรากเหง้าแห่งกิเลสเครื่องเนิ่นช้า
และอัสมิมานะ(ความถือตัวเป็นนั่นเป็นนี่) ด้วยมันตา (ปัญญา) ตัณหาอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เกิดในภายใน
ภิกษุผู้มีสติทุกเมื่อพึงศึกษาเพื่อกำจัดตัณหาเหล่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น