ผู้เกาะชายผ้าสังฆาฏิ
ภิกษุทั้งหลาย
!
แม้ภิกษุจับชายผ้าสังฆาฏิแล้วเดินตามรอยเท้าเรา ติดตามไปข้างหลัง แต่ภิกษุนั้นมีความละโมบ กำหนัดยินดีอย่างแรงกล้าในกาม มีจิตพยาบาท
คิดประทุษร้าย หลงลืมสติ ไม่รู้สึกตัว
มีจิตไม่ตั้งมั่นกระสับกระส่าย ไม่สำรวมอินทรีย์ แท้จริงแล้วภิกษุนั้นยังชื่อว่าอยู่ห่างไกลเรา
เราก็ห่างไกลภิกษุนั้น นั่นเพราะเหตุไร เพราะภิกษุนั้นยังไม่เห็นธรรม เมื่อไม่เห็นธรรม ชื่อว่าไม่เห็นเรา
ภิกษุทั้งหลาย !
ถ้าภิกษุอยู่ไกลเราถึง 100 โยชน์
แต่ภิกษุนั้น ไม่มีความละโมบ
ไม่กำหนัดยินดีอย่างแรงกล้าในกาม
มีจิตไม่พยาบาท
ไม่คิดประทุษร้าย
มีสติตั้งมั่น
มีความรู้สึกตัว
มีจิตตั้งมั่น แน่วแน่ สำรวมอินทรีย์
แท้จริงแล้วภิกษุนั้นยังชื่อว่าอยู่ใกล้เรา เราก็อยู่ใกล้ภิกษุนั้น นั่นเพราะเหตุไร เพราะภิกษุนั้นเห็นธรรม เมื่อเห็นธรรม
ชื่อว่าเห็นเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น