คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า
บุรุษมีตัณหาเป็นเพื่อน ท่องเที่ยวไปตลอดกาลยาวนาน ย่อมไม่ล่วงพ้นสังสารวัฏที่มีความเป็นอย่างนี้
และความเป็นอย่างอื่น ภิกษุรู้โทษนี้แล้ว
รู้ตัณหาเป็นเหตุให้เกิดแห่งทุกข์ พึงเป็นผู้ไม่มีตัณหา
ไม่มีความถือมั่น มีสติงดเว้นได้
เนื้อในป่า มิได้ถูกผูกมัดไว้ ย่อมไปหาอาหารได้ตามความพอใจ ฉันใด วิญญูชนเมื่อเห็นธรรมที่ให้ถึงความเสรี จึงประพฤติอยู่ผู้เดียวเหมือนนอแรด ฉันนั้น
(แรด เป็นสัตว์มีนอเดียว)
(แรด เป็นสัตว์มีนอเดียว)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น