เหตุแห่งความเสื่อม
ภิกษุทั้งหลาย
! เหตุแห่งความเสื่อม 10 ประการนี้
1. เมื่อมีสัมมาทิฏฐิ มิจฉาทิฏฐิย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาทิฏฐิ เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาทิฏฐิเป็นปัจจัย
2. เมื่อมีสัมมาสังกัปปะ มิจฉาสังกัปปะย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้น เพราะมิจฉาสังกัปปะ เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาสังกัปปะเป็นปัจจัย
3. เมื่อมีสัมมาวาจา มิจฉาวาจาย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาวาจาเป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาวาจาเป็นปัจจัย
4. เมื่อมีสัมมากัมมันตะ มิจฉากัมมันตะย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้น เพราะมิจฉากัมมันตะ เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมากัมมันตะเป็นปัจจัย
5.
เมื่อมีสัมมาอาชีวะ มิจฉาอาชีวะย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาอาชีวะ
เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก
ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาอาชีวะเป็นปัจจัย
6. เมื่อมีสัมมาวายามะ มิจฉาวายามะย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้น เพราะมิจฉามายามะ เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาวายามะเป็นปัจจัย
7.
เมื่อมีสัมมาสติ มิจฉาสติย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาสติ
เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก
ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาสติเป็นปัจจัย
8.
เมื่อมีสัมมาสมาธิ มิจฉาสมาธิย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาสมาธิ
เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก
ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาสมาธิเป็นปัจจัย
9.
เมื่อมีสัมมาญาณะ มิจฉาญาณะย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาญาณะ
เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอันมาก
ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ เพราะสัมมาญาณะเป็นปัจจัย
10.
เมื่อมีสัมมาวิมุตติ มิจฉาวิมุตติย่อมเสื่อมไป บาปอกุศลเป็นอันมากที่เกิดขึ้นเพราะมิจฉาวิมุตติเป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป
และกุศลธรรมเป็นอันมาก ย่อมถึงความเจริญเต็มที่
เพราะสัมมาวิมุตติเป็นปัจจัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น