ปัญหาใหญ่ของหมู่สัตว์
ภิกษุทั้งหลาย
! ในโลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดา และมนุษย์ เรายังไม่เห็นบุคคลที่จะยังจิตให้ยินดี
ด้วยการตอบ"ปัญหา 1 อุทเทส 1
และไวยากรณ์ 1" เว้นจากตถาคต
หรือสาวกของตถาคต หรือผู้ได้ฟังจากสาวกตถาคต
เพราะอาศัยอะไร
ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ
บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 10 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
1 คือ สัตว์ทั้งหลายดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ
มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 1 ประการแล้ว
จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
2 คือ นามและรูป (ขันธ์ 5)ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ
หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 2 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
3 คือ เวทนา
3 (สุขเวทนา, ทุกขเวทนา, อทุกขมสุขเวทนา) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ
มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 3 ประการแล้ว
จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
4 คือ อาหาร
4 ( กวฬิงการาหาร -อาหารคือคำข้าว, ผัสสาหาร –
อาหารคือผัสสะ, มโนสัญเจตนาหาร - อาหารคือมโนสัญเจตนา, วิญญาณาหาร - อาหารคือวิญญาณ) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ
คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 4
ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
5 คือ อุปาทานขันธ์
5 ( รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ
มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 5 ประการแล้ว
จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
6 คือ อายตนะภายใน
6 (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ
บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 6 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
7 คือ วิญญาณัฏฐิติ
7 ( ภูมิที่ตั้งแห่งวิญญาณ ตั้งแต่ นรก - อรูปพรหม) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ มีปกติเห็นโดยชอบ
บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 7 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
8 คือ โลกธรรม 8 ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ
มีปกติเห็นโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม 8 ประการแล้ว จึงเป็นผู้ทำที่สุดในทุกข์ได้ในปัจจุบัน
ธรรมประการที่
9 คือ สัตตาวาส
9 (ภพเป็นที่อยู่ของสัตว์) ภิกษุเมื่อเบื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้นโดยชอบ
มีปกติเห็นโดย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น