ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน

ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน

พระพุทธเจ้าตรัสสอนพระปุณณะว่า  “ปุณณะ ! ทุกข์เกิดจากความเพลิดเพลิน”

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ที่รู้แจ้งทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ชวนให้รัก ชักให้ใคร่ พาใจให้กำหนัดมีอยู่ ถ้าภิกษุยังเพลิดเพลิน เชยชมยึดติดในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ความเพลิดเพลินจึงเกิดขึ้น เรากล่าวว่า “ เพราะความเพลิดเพลิน ทุกข์จึงเกิดขึ้น”

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ที่รู้แจ้งทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ชวนให้รัก ชักให้ใคร่ พาใจให้กำหนัดมีอยู่ ถ้าภิกษุไม่เพลิดเพลิน เชยชมยึดติดในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ความเพลิดเพลินย่อมดับไป เรากล่าวว่า “ เพราะความเพลิดเพลินดับ ทุกข์จึงดับ”