หลักธรรมที่ชื่อว่าแว่นธรรม
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับพระอานนท์ว่า
อานนท์ ! หลักธรรมที่ชื่อว่าแว่นธรรม เป็นเครื่องมือมีไว้ เมื่อประสงค์
ก็พึงพยากรณ์ตนได้ด้วยตนเองว่า เราหมดสิ้นเหตุที่ให้ไปเกิดในนรก หมดสิ้นเหตุที่ให้ไปเกิดในกำเนิดดิรัจฉาน
หมดสิ้นเหตุที่ให้ไป เกิดในแดนเปรต หมดสิ้นเหตุที่ให้ไป เกิดในอบาย ทุคติ
และวินิบาตแล้ว เราเป็นพระโสดาบันไม่มีทางตกต่ำ มีความแน่นอนที่จะสำเร็จสัมโพธิในวันข้างหน้า
ได้แก่
1. มีความเลื่อมใส อันไม่หวั่นไหว ในพระพุทธเจ้า
2.
มีความเลื่อมใส อันไม่หวั่นไหว ในพระธรรม
3. มีความเลื่อมใส อันไม่หวั่นไหว ในพระสงฆ์
4.
ประกอบด้วยศีลที่พระอริยะชอบใจ
ไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นไท ท่านผู้รู้สรรเสริญ ไม่ถูกตัณหา และทิฏฐิ
ครอบงำ เป็นไปเพื่อสมาธิ
ภิกษุทั้งหลาย
! สมาธิอันบุคคลอบรม โดยมีศีลเป็นฐาน ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก ปัญญาอันบุคคลอบรมโดยมีสมาธิเป็นฐาน ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก จิตอันบุคคลอบรม โดยมีปัญญาเป็นฐาน ย่อมหลุดพ้นโดยชอบ จากอาสวะทั้งหลาย คือ กามาสวะ ภวาสวะ และอวิชชาสวะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น