ปัญหาปิงคิยมาณพ
ปิงคิยมาณพ ศิษย์ท่านหนึ่งในจำนวน ๑๖ คน ของพราหมณ์พาวรี ได้กราบทูลถามปัญหากับพระพุทธเจ้าว่า
๑. ข้าพระองค์แก่แล้ว ขออย่าให้ข้าพระองค์หลงพบความเสื่อมเสียระหว่างทางเลย ขอพระองค์ตรัสบอกธรรมเครื่องละชาติ ชรา ในอัตภาพนี้แก่ข้าพระองค์เถิด
พระพุทธเจ้าทรงวิสัชนาว่า
ท่านเห็นชนทั้งหลายผู้ประมาทย่อมเดือดร้อน เพราะรูปเป็นเหตุ เพราะฉะนั้นท่านจงเป็นคนไม่ประมาท ละความพอใจในรูปเสีย จะได้ไม่เกิด ฯ
๒. ทิศใหญ่ทั้งสี่ ทิศน้อยทั้งสี่ ทิศเบื้องบน และทิศเบื้องล่าง ที่พระองค์ไม่ได้เห็น ไม่ได้ฟัง ไม่ได้ทราบ ไม่ได้รู้ แม้น้อยนิด มิได้มีในโลก ขอพระองค์ตรัสบอกธรรมเครื่องละชาติ ชรา ในชาตินี้
พระพุทธเจ้าทรงวิสัชนาว่า
เมื่อ ท่านเห็นว่า มนุษย์ถูกตัณหาครอบงำแล้ว มีความเดือดร้อนเกิดขึ้น อันชราถึงรอบด้านแล้ว เหตุนี้ ท่านจงอย่าประมาท ละตัณหาเสีย จะได้ไม่เกิดอีก ฯ
ปิงคิยมาณพ เป็นศิษย์คนสุดท้ายในจำนวน ๑๖ คน ที่ กราบทูลถามปัญหา เมื่อฟังคำวิสัชนาอยู่ มีจิตกระสับกระส่ายฟุ้งซ่าน เพราะคิดถึงพราหมณ์พาวรีผู้เป็นลุงของตน อยากให้ลุงได้ฟังพระธรรมเทศนาอันไพเราะด้วย จึงไม่บรรลุอรหันตผล เหมือนศิษย์ทั้ง ๑๕ คน ท่านบรรลุเพียงโสดาปัตติผลเท่านั้น ภายหลังได้ฟังพระธรรมเทศนา ก็บรรลุอรหัตตผลเช่นกัน และมาณพทั้ง ๑๖ คน ได้กราบทูลขออุปสมบทในพระธรรมวินัย และได้เป็นพระมหาเถระที่เป็นกำลังสำคัญในการประกาศพระศาสนา ทั้ง ๑๖ รูป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น