วันอาทิตย์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2559

สัมมาทิฎฐิสายกลาง



    สัมมาทิฎฐิสายกลาง

ภิกษุทั้งหลาย ! โลกอาศัยที่สุด ๒ อย่าง คือ ความมี และความไม่มี ตถาคตไม่เข้าใกล้ที่สุดทั้งสองอย่างนี้
ผู้มีปัญญาเห็น ความเกิด ของโลกด้วยปัญญาอันชอบ ตามความเป็นจริงความไม่มีในโลก ก็ไม่มี
ผู้มีปัญญาเห็น ความดับ ของโลกด้วยปัญญาอันชอบ ตามความเป็นจริงความมีในโลก ก็ไม่มี
โดยมากโลกนี้ยังพัวพันอยู่ด้วยอุบาย และความยึดมั่นอันเป็นเหตุ
ที่ใจเข้าไปยึดมั่นถือมั่น และนอนเนื่องในอัตตาของเรา แต่อริยสาวกไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่น และนอนเนื่องว่า "อัตตาของเรา"
 ไม่เคลือบแคลงสงสัยว่า "ทุกข์นั่นแล เมื่อเกิดขึ้นย่อมเกิดขึ้น ทุกข์เมื่อดับย่อมดับไปตามปฏิจจสมุปบาท"(การที่สิ่งทั้งหลายอาศัยกัน จึงเกิดมีขึ้น)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น